Ondanks nog wat blessure leed trad het voltallige team van de E2 aan in de uitwedstrijd tegen ONDO E4. Kilian, Marlou, Sofie en Pjotr begonnen goed geconcentreerd aan de wedstrijd. Er werd goed verdedigd en ook snel geschakeld als ze weer mochten aanvallen. Ondanks dat sommige spelers pas sinds kort wedstrijden korfballen werd er goed samengespeeld. De tegenstanders van ONDO speelden vermoedelijk al langer als E en wisten ook al snel tot scoren te komen. Maar, dat moet gezegd, ze kwamen ook vaak niet tot scoren doordat er door Excelsior dan goed verdedigd werd. De doorlopen die men opzette bij ONDO eindigde meestal bij een Excelsior speler die er toch snel tussen was gesprongen. De energie spatte er bij Excelsior vanaf. Maar helaas liep gedurende de wedstrijd ONDO steeds verder uit op Excelsior. Als ze ook maar even vrij stonden bij de korf ging de bal er meestal ook helaas gewoon in. Excelsior wist nog wel 4 keer te scoren, dank je wel Pjotr voor de doelpunten maar natuurlijk ook Kilian, Marlou Sofie en Hennieke voor de schotpogingen die er de komende tijd vast ook een keer ingaan. De supporters langs de lijn waren het er allen over eens dat onze helden van de E2 goed hadden gespeeld en ondanks de toenemende achterstand gedurende de wedstrijd absoluut hun hoofd niet lieten hangen en met volledige inzet door bleven spelen. Hennieke speelde, ondanks het eerder vermelde blessure leed, de laatste 10 minuten nog mee en had het niet makkelijk tegen haar mannelijke tegenstander maar liet niet over zich heen lopen. Met een voldaan gevoel gingen volgens mij de spelers en zeker de ouders terug naar Delft.
De eindstand voor de wedstrijd was volgens de scheids overigens 18-4 waar wij langs de kant toch echt niet verder kwamen dan 15-4. Volgende keer toch maar even turven langs de lijn!