Vandaag stond de laatste veldwedstrijd op het programma, waar de A1 zich zou kunnen gaan meten met het laatste team van deze competitie VEO A1. Niet alleen het laatste team waar in de eerste competitiehelft tegen gespeeld ging worden, ook het laatste team in de stand, met verreweg het laagste doelsaldo en met veel schrikbarend grote nederlagen. Voor Excelsior A1 een goede mogelijkheid om afstand te nemen van de degradatieplek boven VEO A1 waar zich nog twee andere tegenstanders met ook 4 punten (KZ Danaiden A1 en Achilles A2) bevinden.
Het zou verreweg een makkelijke pot worden. Naast het blessureleed waar het team mee kampt en het stoppen voor studie werd deze week bekend dat de leegloop van spelers nog niet was gestopt. Maarten speelde zijn laatste wedstrijd voor Excelsior A1 omdat de combinatie trainen en spelen in Delft en studeren in Amsterdam toch een te grote belasting bleek.
Maarten liet nog eenmaal de perfecte wedstrijdvoorbereiding zien. Hij ging al ver voor de rest van het team warmlopen en dat gaf zijn teamgenoten de kans om in de nieuwe lichte VEO kantine nog snel alle handtekeningen op zijn kadokaart te plaatsen. Deze voorbereiding had succes, want Maarten tekende meteen uit een afstandschot de 0-1 aan. Toen ook Pim van afstand raak schoot (0-2) leek er figuurlijk gezien geen wolkje aan de lucht. In werkelijkheid was het zwaar bewolkt en was het net opgehouden met miezeren – hoe anders dan bijna alle andere veldwedstrijden tot nu toe die onder een heerlijk zonnetje werden gespeeld. Ook het tweede aanvalsvak legde druk op de VEO verdediging en kon Fabian de 0-3 aantekenen na 8 minuten spelen. Toen stokte het bij Excelsior. Ook omdat VEO, dat toch behoorlijk wat reboundkracht had en behoorlijk snelle dames, hun dames in stelling bracht. Uit een fraaie doorbraak kon worden gescoord, maar de scheidsrechter floot niet door maar kende een strafworp toe. Deze werd ook keurig benut en gaf de Voorburgers hoop (1-3). VEO leek de tactiek van Excelsior tegen HKV/OE over te nemen en ging lange aanvallen spelen, maar kon door goed verdedigen toch tot weinig doelpogingen komen. Excelsior kreeg in de aanval ook kansen, maar vrije doorloopballen waren niet aan de aanval besteed. VEO profiteerde hiervan en kon via de dames met een afstandschot en een doorloop binnen twee minuten de stand gelijktrekken. VEO A1 kreeg hierdoor een dot extra energie en ook het publiek ging hun team dat het zo zwaar heeft in deze competitie, aanmoedigen. In de periode die volgde waren de ploegen gelijkwaardig. De verdedigingen gaven veel druk op het schot, maar de pass naar binnen kwam niet goed aan en als dat wel eens lukte, werden aan beide kanten de doorloopballen om zeep gebracht. Het spel golfde zo snel heen en weer en was vooral voor de scheidsrechter een aanslag op de conditie. Pas na een doelpuntloze periode van 10 minuten wist Anouk uit een vrije bal de 3-4 te maken. Ook nu wilde het met doorloopkansen in de Excelsioraanval niet lukken. Gelukkig hield de verdediging het goed dicht en kon men door snel onderscheppen de VEO-aanval neutraliseren. Het duurde tot bijna het rustsignaal dat Excelsior in de aanval toch kon doordrukken. Via Mart werd de voorsprong uitgebouwd naar 3-5. Op slag van rust was het Do die uit een afstandschot achter de paal de 3-6 aantekende en leek de hoop van VEO op meer dan een nederlaag, vervlogen. Excelsior kon zich gaan verdiepen in de redenen van een veel te laag scorerendement dat in de tweede helft toch verder omhoog zou moeten om het eigen doelsaldo weer wat omhoog te krikken (zoals alle andere teams tegen VEO A1 tot nu deden).
Na de thee kregen beide teams echt wel kansen om te scoren: VEO miste een stip, Excelsior kon nu wel langere aanvallen spelen zodat Do uit een mooie kruisbeweging met Jazz uit een doorloop de 3-7 kon maken. Het gaf wat lucht, maar doordat VEO al snel daarna uit een strafworp de 4-7 maakte, bleef de wedstrijd nog open. VEO had een reboundoverwicht in hun verdediging en Excelsior zocht het teveel in afstandsschoten. De dreiging naar binnen die in de eerste helft de doelpunten had opgeleverd, bleef nu uit. Er waren zeker acht aanvallen in deze periode die met geen of één doelpoging strandden. De Excelsiorverdediging gaf nauwelijks mogelijkheden weg dus de druk op en de frustratie in dit aanvalsvak nam met de minuut verder toe. Ook aan de kant van VEO liepen de emoties op, maar dat had niet zozeer met hun eigen spel te maken als wel met de beslissingen van de leidsman. Het leverde de assistentcoach een gele kaart op. Na een lange periode en met nog 13 minuten te spelen verdiende Excelsior dan toch een vrije bal uit een mooie actie naar binnen. Anouk weet hier – zoals we weten - wel raad mee: 4-8. Het eerste aanvalsvak van Excelsior schroefde het tempo nog eens op en wist prima doorbraakkansen te creëren, maar wist er slechts één van te benutten (Do: 4-9). Vijf minuten voor tijd kon Pim uit een korte kans uit de rebound de 4-10 maken en was het tijd om reserves Indi en Dirk ook wat speeltijd te gunnen. In de laatste minuten liet Gina zien dat ze prima als reserve vrijebalspecialiste op kan treden 4-11. Kort voor tijd kwam dan de publiekswissel voor Maarten, die het er toch wel even moeilijk mee had. En dat is niet zo verwonderlijk na al die intensieve jaren in het zwart-wit shirt en de vele ups en downs die hij met zijn teamgenoten heeft gedeeld. Voor uw reporter was Maarten altijd een bron van inspiratie. Met hem binnen de lijnen ‘never a dull moment’ en met zijn gedreven en scherpe spel creëerde hij iedere wedstrijd altijd vermeldenswaardige momenten voor het verslag. Maarten, hiervoor heel veel dank en veel succes met je studie en ook veel plezier en succes in je nieuwe studenten-roeicarrière! Na de wedstrijd werden de cadeaus nog overhandigd, en, voordat ik het vergeet: de eindstand bleef 4 – 11.
Excelsior A1 eindigt hiermee de eerste veldhelft op een (toch wel teleurstellende) 5e plaats. Door het langdurig of tijdelijk uitvallen van bijna de helft van het team en het inpassen van nieuwe spelers/speelsters, is dit de realiteit. Er is misschien toch een lichtpuntje, nl. dat Jops herstel toch een eerdere terugkeer mogelijk maakt, maar dat zullen we de komende weken zien. De A1 gaat meedoen met de Haagsche Korfbaldagen en zal proberen weer ver te komen. Of een finaleplek er net als vorige jaar in zit? Wie weet, maar er zullen voldoende oefenwedstrijden zijn om weer verder op elkaar ingespeeld te raken. Tot in de zaal!