Aan het aantal fans zal het vandaag in ieder geval niet liggen dacht ik vooraf aan de wedstrijd. Vaders en moeders maar ook heel veel opa’s en oma’s waren langs de lijn aanwezig. Dit kwam natuurlijk omdat de E4 vandaag kampioen kon worden. Ze staan er goed voor met nog geen een verloren wedstrijd en nagenoeg geen doelpunt tegen in de vorige 4 wedstrijden. Het voltallige team was aanwezig en Thomas, Merle, Jurjen en Marten werden als eerste opgesteld en gingen direct voortvarend van start. Binnen 1 minuut scoorde Merle als de 1-0 en voordat deze genoteerd was scoorde Jurjen al de 2-0. Meteen vanaf de eerste minuut was ook duidelijk dat alle spelers de doorloop al heel goed geoefend hadden. Er werd steeds goed opgebouwd en zo scoorde Jurjen de 3-0 vanuit een mooie doorloop. De Dijkvogeltjes hadden er moeite mee om de bal te onderscheppen, de bal was dan ook meestal in het aanvalsvak van Excelsior. Maar Dijkvogels maakte het de Excelsior helden niet makkelijk, ze verdedigden meest goed waardoor scoren niet altijd mogelijk was. Een kampioensteam weet hier natuurlijk wel raad me en zodoende was het dan ook Merle die de stand toch op 4-0 wist te brengen. Vervolgens weer rustig verder spelen, daar kon geen sprake van zijn. Jurjen wilde duidelijk de topscoorder van de wedstrijd worden en bracht daarna snel de stand op 5-0. Alhoewel tot nu toe 2 spelers alle punten scoorden wisten Thomas en Marten ook mooie kansen te creëren, de bal wilde er helaas echter nog niet in. Toen Excelsior vervolgens even verslapte in de verdediging greep Dijkvogels deze kans met beide handen aan en bracht de stand op 5-1. Maar een omslagpunt in de wedstrijd werd het niet, Merle bracht enige tijd later de stand op 6-1. Tijd voor een korte rust. In de 2e kwart ging hetzelfde viertal verder, Thomas wist na enige tijd een mooie kans te creëren en speelde de bal mooi in de korf. Helaas was een Dijkvogels speler er nog op tijd bij en was het dus verdedigd en helaas geen punt. Het scoren was in de 2e kwart wat minder makkelijk maar toch wist Jurjen de stand op 7-1 en 8-1 te brengen. Thomas zag je de hele tijd denken “die bal moet er toch een keer in gaan” en ja hoor voor de rust wist hij de stand nog op 9-1 te brengen. Een geruststellende stand om een meer dan verdiende rust in te gaan.
Na de rust kwam Melissa erin en ging Thomas even aan de kant. Melissa had natuurlijk nog heel veel energie en wist in deze 2e helft dan ook als eerste te scoren 10-1! Vervolgens waren er veel doelpogingen, waaronder veel doorloopballen, maar wilde de bal er even niet in. Maar Excelsior bleef aandringen en uit een voorzet van Jurjen wist Marten de stand op 11-1 te brengen. Vervolgens was er daarna een heel snelle actie van Jurjen waarbij de bal van de grond raapte en hup zo in de korf schoot vanaf een mooie afstand, tjakka 12-1. Scoren voelt natuurlijk heel goed en Marten had de smaak te pakken, de 13-1 kwam dan ook op zijn naam te staan. Dat ze scoren leuk vonden, dat zagen we op de gezichten van de E4 spelers overigens niet echt ze moeten nog leren om te genieten van een doelpunt en dit even al juichend, huggend of hoe dan ook te vieren. Maar ja dat was dan ook de enige kritiek die er zo ongeveer te verzinnen was, ze speelden heel goed. Had ik overigens al gemeld dat het ondertussen steeds harder ging regenen maar dat dit de pret niet mocht drukken. De inzet bleef gelijk. Dijkvogels werd soms wel wat minder alert, zo kon Jurjen scoren. De verdediging van Dijkvogels kwam net te laat en de scheids keurde de 14-1 dus goed. In de 4e kwart begon men toch de vermoeidheid te voelen, Merle wist de stand nog op 15-1 te brengen. Wij als ouders begonnen toch langzaam aan medelijden te krijgen met de spelers van Dijkvogels, ze deden immers goed hun best maar konden maar niet scoren. Als kers op de taart wist Melissa uit een mooie voorzet van Marten de stand nog op 16-1 te brengen. Met deze stand op het scorebord klonk het fluitsignaal en was het kampioenschap overtuigend binnen gehaald. In de kantine werd dit nog uitgebreid gevierd met muziek, confetti, (kinder)champagne en een mooie taart. Wat een mooi verjaardagscadeau voor Jurjen die glunderend op een barkruk nog toegezongen werd door het voltallige team.