- Een goede wedstrijd gespeeld? Gewonnen of verloren?
Schrijf een wedstrijdverslag en stuur 'm in!
ODO A1 - Excelsior A1
De laatste weken horen we weer over match fixing in het voetbal, en niet alleen in andere Europese competities, maar het schijnt nu ook in de Nederlandse competitie te zijn waargenomen. Waar ik in het eigen gezin aan voetbalsupporters (vooral Ajax, PSV en sinds kort ook Feyenoord) wijs op verdachte acties van aanvallers, keepers en scheidsrechters, willen deze nog jonge sportsupporters er nog weinig van weten. Steeds meer wordt op video vastgelegd en bestudeerd en waar de wielersport na de vele dopingschandalen weer heel langzaam op de weg terug lijkt te zijn, komt het voetbal steeds meer onder een vergrootglas te liggen. Als u nu denkt dat ik hier een relaas ga opschrijven dat dit ook in ons edele korfbalspel al is doorgedrongen, dan heeft u het mis. Wat mij de afgelopen maanden wel is opgevallen (mede door het regelmatig bezoeken van de hallen van de Korfballeagueclubs in den lande) is, dat het ontwerp, de inrichting en aankleding van de sporthallen door de thuisspelende clubs, dorpen of steden worden aangegrepen om een geheel eigen stempel te drukken en de tegenstanders zoveel mogelijk af te leiden en hun spel te ontregelen.
Dit weekend was in mijn opinie dan ook een schoolvoorbeeld hoe met color-tactics aan de uitslagen en het competitieverloop een verrassende wending kan worden gegeven. Naast fysieke en technische training, wordt ‘color analysis & management’ steeds serieuzer genomen en tot een terrein ontwikkeld waarmee het verschil gemaakt kan worden. En dit natuurlijk met het hoger gelegen doel om de competities vooral niet te voorspelbaar te maken, aantrekkelijk voor het publiek en uiteindelijk (broodnodige) inkomsten voor de clubs! Het fleurt de vaak saaie sporthallen gigantisch op , maar kan wel vaak tot onbegrip bij het publiek leiden, wanneer spelers vrije schotkansen niet nemen, maar op zoek gaan naar een vakgenoot die in het ‘kleuroptimale’plekje staat. We zullen er aan moeten gaan wennen. Alvorens de wedstrijd van de A1 te verslaan eerst een overzicht van de belangrijkste uitslagen uit de Korfballeaguewedstrijden van gisteravond.
KZ/Hiltex - Dalto/BNApp.nl in Koog aan de Zaan, waar men aan het op een na laatste seizoen in sporthal de Sprong bezig is. Men gaat samen met de gemeente Koog aan de Zaan een geweldig groot sportcomplex bouwen (2 hallen, fysiotherapie- en fitnessclubgelegenheden). Tijdens de thuiswedstrijden van KZ is de oude hal aan de binnenzijde volledig blauw-zwart-geel aangekleed, waarbij de metershoge gele banden aan de korte wanden ter hoogte van de korf opvallen. Uit de thuisstatistiek blijkt, dat KZ zeer wisselende thuisresultaten haalt, met ook ongelooflijke verschillen in het aantal scores: 34 tegen KVS en een uitslag van slechts 19-16 van de wedstrijd KZ-PKC doet ook wat wenkbrauwen optrekken. Zaterdagavond zag ik op livestream een deel van de wedstrijd van KZ tegen Dalto. Dalto in de degradatiezone en heel slecht op dreef de laatste wedstrijden. Wat schetste mijn verbazing? Dat Dalto al snel bijna 10 doelpunten voorsprong nam en hield (15-25 einduitslag). Dalto (gewend aan het geel van hun Yellow Army) dwong de KZ-schutters van ver in het voorveld te schieten, waar de contouren van de korf volledig wegvallen in de gele achtergrond en vele air-ballen een makkelijke prooi waren voor de Dalto-rebounders. KZ wenst zelf vooral te scoren vanuit korte kansen rond de paal, vrije ballen of strafworpen waar dit kleureffect geen rol speelt. Dalto voorkwam dit slim en ging juist zelf voor dit type kansen, waarmee de einduitslag simpel verklaard is en coach Chris Kaper moet gaan proberen om meer rendement te halen uit het KZ color management. Een kenmerkend detail van color management was dat met nog 15 minuten te spelen en op het moment dat KZ toch weer iets dreigde terug tekomen coach Riko Kruit samen met assistent coach bij een onbelangrijk beslissing het veld in stormden om toch maar een gele kaart uit de borstzak van de scheidsrechter te toveren om daarmee de aandacht op geel boven alles te kunnen richten. http://m.nlkorfbal.nl/nieuwsarchief?news_id=121654
Bij TOP/Quoratio – Blauw Wit (A) werd de uitslag (17-18) genoteerd. Voor velen erg verrassend, omdat TOP toch wel als topfavoriet in deze competitie wordt gezien. Vanuit color-tactics oogpunt gezien is het een verre van verrassende uitslag. Met het rood als rode lap fungerende en de blauwe vloer als een vertrouwd fundament, wist Blauw-Wit prima bij te blijven en heel knap in de laatste seconden de overwinning te behalen. http://m.nlkorfbal.nl/nieuwsarchief?news_id=121649
De uitslag van OVVO/De Kroon – Fortuna/My Collections (15-21) is vanuit kleurenperspectief eigenlijk wel een verrassend makkelijke overwinning voor Fortuna. The Blue White Army in het halletje in Maarssen is altijd overweldigend aanwezig, maar Fortuna is wel gewend aan een knusse hal en doet ook regelmatig haar naam eer aan. Het geluk van vrouwe Fortuna is vaak wat meer aan hun zijde dan aan dat van de tegenstander.
Een schoolvoorbeeld van color-tactics was gisteravond de degradatiethriller van KVS/Maritiem tegen LDODK/AH Gorredijk. Deze “Match of the Week” met als affiche “Jimin de Vries (KVS) tegen Andre Zwart (LDODK)”. In dit degradatieduel had thuisclub KVS er alles aan gedaan om de sporthal om te toveren in een rood-zwart geheel. Reuzegrote KVS shirts en vlaggen sierden alle wanden. Ook was het (Geel-Zwarte) Die Haghe publiek opgeroepen om eerder naar de sporthal te komen (Die Haghe speelde haar thuiswedstrijd aansluitend) om ook een geel/zwarte vlek te vormen. Hierbij had men helaas niet gerekend met de twee Friese broers, die meestal 2/3 van de scores voor zich opeisen, en hun achternaam: het rood leek eerder als een rode lap te werken op Andre en zijn broer Erwin Zwart, en het zwart ………… ja, daar zijn ze hun hele leven al mee vertrouwd. Volgens mij werkte het voor hen zelfs beter dan het Groen/Geel in hun eigen LDODK hal (dus wellicht een tip voor de sporthalbeheerders van Gorredijk). KVS delfde uiteindelijk het onderspit, aan flarden geschoten door de heren Zwart en beleefde een hele zwarte dag met nauwelijks nog zicht op handhaving. http://m.nlkorfbal.nl/nieuwsarchief?news_id=121655
Maar nu terug naar het duel waar dit verslag uiteindelijk om zou moeten draaien: ODO A1 – Excelsior A1
Foto: Hypnotiserende vloer en ODO Souffleur-Coach op Excelsior bank
Op het junioren A – 1e klasse niveau blijkt een club in een klein dorp ingeklemd tussen de Nieuwe Waterweg en de rest van het Hollandse korfbalgeweld en al decennia onderdrukt door aldaar gevestigde korfbalclubs, een geheim wapen met bijbehorend spel(con)(re)cept te hebben ontwikkeld in nauwe samenwerking met de gemeente. Om in Asterix en Obelix termen te spreken - deze kleine nederzetting (korfbalclub ODO Maasland) blijft moedig weerstand bieden aan de overweldigers en maakt het het leven van de korfballers in de omringende korfbalplaatsen bepaald niet gemakkelijk ……….” (naar Uderzo & Goscinny).
Het geheime wapen van ODO en Maasland wordt totaal niet geheim gehouden, maar heel brutaal openlijk getoond. De aanwezigheid van dit wapen is overduidelijk als je de knusse sporthal betreedt, en waar het publiek er met de neus bovenop zit: de Lavendel-Lila kleurige speelvloer. Alleen hij/zij die de werkelijke werking die hiervan uitgaat kent, en dat in hun voordeel toepast, heeft een gigantisch voordeel ten opzichte van de tegenstander. Deze vloer(kleur) blijkt namelijk een hypnotiserend/rustgevende werking op spelers te hebben en visuele waarneming en oriëntatievermogen negatief te beïnvloeden. Om als team toch goed te kunnen opereren is een speciale ‘toverdrank’ nodig die deze effecten zoveel mogelijk neutraliseert en daarnaast nog een speciale souffleur met een karakteristieke stemfrequentie (geen paardenfluisteraar dus, eerder een soort van Assurancetourix, dus). Nou, dit heeft ODO A1 ontwikkeld en inmiddels tot in de perfectie geregeld en Excelsior werd daarvan vandaag het willige slachtoffer. Tijdens het inschieten was het verschil tussen het hypergedrag van de ODO-ers en het gezapige inschieten van de Excelsioranen al een teken aan de (niet van normaal te onderscheiden sporthal) wand. Of het moest de continue openstaande vluchtdeur zijn die ijskoude lucht de hal in liet stromen. De ODO-ers (voorzien van de aan Red Bull verwante toverdrank) startten furieus in zowel aanval als verdediging. De scheidsrechter (met enige fantasie gelijkend op de kwieke Nestorix) kon het hyperspel van ODO, waarin Excelsior probeerde mee te gaan, niet volgen en kwam qua looplijnen niet verder dan de twee strafworppunten. Hij leek ook behoorlijk last te hebben van de visuele effecten van de vloer. De zwarte lijnen leken zich boven de vloer te bewegen zodat de Excelsioranen constant op of buiten de lijnen stonden en die van ODO juist altijd erbinnen.
Maar het meest duidelijk waarneembare onderdeel van het geheime wapen was de al eerder genoemde “Assurancetourix” souffleur in de persoon van de hoofdcoach die constant op hoog volumeniveau en karakteristieke frequentie de ODO verdediging als ware het E-pupillen bij de les hield. Het fraaiste was dat hij dit volstrekt niet onopvallend deed. Hij vervulde zijn taak duidelijk aanwezig zittend aan de zijlijn bij de ODO verdediging ter hoogte van de paal. In de eerste helft viel dit de scheidsrechter al wel op, gaf deze een korte waarschuwing maar verwees de coach niet naar zijn plek op de bank. In de tweede helft verhuisde de ODO-coach naar de Excelsiorzijde en nam brutaal plaats op de Excelsiorbank ter hoogte van de paal. Luuk en Krijn waren te druk bezig om hun ploeg in het veld uit de lavendel-lila hypnose te krijgen en realiseerden zich ook niet het belangrijke effect hiervan. Ook de scheidsrechter leek dit niet toen niet meer waar te nemen.
Het had een wedstrijd met al heel snel heel veel doelpunten voor ODO kunnen opleveren ware het niet dat de schotzuiverheid in het eerste deel van de 1e helft aan ODO-zijde ver te zoeken was (mogelijk een nadelig bijeffect van de drank vlak na toedienen?). Aan Excelsiorzijde kwam men na de golvende openingsfase niet echt ‘met de voetjes en gedachten los van de vloer’. Verkeerde passes en oriëntatieproblemen leidden tot snel balverlies en ook een besef dat hier bijzondere krachten in werking waren, maar geen idee uit welke richting men deze zoeken moest. Tot vlak voor rust kon Excelsior nog bijblijven (5-3). De enige wapenfeiten kwamen van Jikke en Okker (2*) die blijkbaar vanuit hun hoger kijkperspectief nog wat minder werden beïnvloed en een korte kans, omdraaibal en schot konden binnenschieten. Kort voor rust was het met het verzet van Excelsior definitief gedaan en werd met 7-3 de kleedkamers opgezocht. Fabian werd na zijn herstel gespaard in de tweede helft en Mart kwam voor hem in de plaats. Het maakte allemaal weinig uit wat Excelsior probeerde: de hypnose was allesoverheersend en ODO wist door souffleur en toverdrank de hypnose het hoofd te bieden en steeds verder uit te lopen. Ook het terugvallen op het wat meer gestructureerde maar statische 2-2 spel leverde Excelsior maar weinig op. Toen ODO uiteindelijk de teugels liet vieren wisten alleen Okker (2), Maarten (2) en invalster Danique nog te scoren. Sander en Anouk werd ook nog een aantal minuten speeltijd gegund op deze bijzonder ondergrond en bij een einduitslag van 14-8 (waar thuis nog met 17-9 werd gewonnen) werd met de tegenstanders de handen geschud. Volledig teleurgesteld en nog meer verbaasd over hoe dit nou eigenlijk kon gebeuren verlieten de Delftenaren het strijdtoneel.
Aannemend dat er niet veel van de komende tegenstanders een dergelijk wapen gaan inzetten zou ik zeggen, snel vergeten deze wedstrijden en verder bouwen aan de dynamische vrije spel concepten dat de ploeg vooral in de eerste competitiewedstrijden op de mat wist te leggen.
Datum: 2015-01-25 16:13:30
