Helaas was vandaag de vaste schrijver van de verslagen, Gerrie van Dieteren, verhinderd als toeschouwer aanwezig te zijn, dus nu een verslag van zijn hulpje!
Om een uur of één vertrok D1 vanuit Delft richting Den Haag. Daar iedereen een verschillende route nam (en we nu weten dat de route via het centrum langer duurt dan de route via Kijkduin) duurde het tot 13.45 uur eer het team compleet was aan de Stokrooslaan. Helaas zonder Aniek en zonder de vaste coaches Job, Nienke en Simon, maar met een uitstekend vervangende coach Mieke.
Om klokslag 14.00 uur begon de wedstrijd. En binnen een paar minuten een prachtig schot van Beau en raak: 0-1 voor D1! Wat volgde was een terecht afgekeurd doelpunt van Dubbel Zes, waarna Dubbel Zes ook nog een strafworp miste. Wederom een bal richting de aanval, een prachtige doorloop van Lucia en…0-2. Nadat de scheidsrechter verschillende malen door de kant er op gewezen was dat er gewisseld moest worden, kwam dan ook het signaal voor wisselen en heeft de tweede aanval wat korter aangevallen dan de eerste aanval. Het tweede deel van de eerste helft waren de teams aan elkaar gewaagd en ondanks dat er geen doelpunten vielen, was het leuk om naar te kijken. Wel weten Joshua en Paul nu dat trucjes samen doen met doorlopen leuk is, maar dat je elkaar dan niet voor de voeten moet lopen…
Na 25 minuten volgde de rust en… een wissel bij Dubbel Zes: een tegenstander voor Paul die nog groter en breder was dan Paul. Dat was even (zo’n kwartier) schrikken! Gelukkig stond eerst Beau vrij voor de korf, een schot, de bal rolde op het randje, even adem inhouden en 0-3 voor D1. Dat kan niet meer fout gaan denk je dan als ouders aan de kant. Dus wel. De tegenstander van Paul was zo goed en zo groot, dat het vak een beetje de klus kwijtraakte. Eerst viel daar de 1-3, vervolgens werd er een overtreding begaan tegen Lucia wat leidde tot een strafworp. Genomen door Lucia en 1-4. De bal werd uitgenomen door Dubbel Zes en voordat wij bijgekomen waren van het juichen was daar 2-4, waarna vrij snel 3-4 volgde (wel door middel van een verdedigd doelpunt). Gelukkig kreeg Thom zin om ook een doelpunt te maken en daar was dan ook 3-5. Wat toen volgde was een schietfestijn van beide kanten, waarbij Dubbel Zes net iets beter schoot: 4-5 en 5-5. Inmiddels was er een ruim eerste deel van de tweede helft gespeeld, maar had de scheidsrechter weer moeite met de wissel, toen toch eindelijk de wissel volgde.
Na de wissel enkele hartverzakkende minuten voor het publiek, waarbij gelukkig voor D1 niet gescoord werd door Dubbel Zes. Daarna, in lijn met hoe de wedstrijd gefloten werd, een onterecht toegekende strafworp voor Dubbel Zes, het zal toch niet waar zijn en…gemist. Na een tijd van slag geweest te zijn, waarbij de bal niet lekker werd overgegooid en er te weinig beweging in het spel zat, liet D1 zich de laatste minuten niet meer wegspelen. Wel was er veel fysiek contact en intimidatie vanuit Dubbels Zes, maar de spirit was terug. Een leuke paar laatste minuten was het gevolg!
Uiteindelijk is de wedstrijd geëindigd in 5-5. Mieke, hartelijk dank voor het coachen, je mag het wat mij betreft vaker doen. De vader van Liekke dank voor het nemen van allerlei actiefoto’s: je had de oproep van de Korfpraat goed in de oren geknoopt.
Volgende week (25 april) staat dezelfde tegenstander op het menu, maar dan thuis, dus we gaan in de herkansing! En mocht deze jongen van Dubbel Zes weer meespelen, Paul weet nu wat hem te doen staat!
Tot 25 april!
Sandra Koppert, moeder Paul Sijbring