In het laatste verslag (lees: wedstrijdopinie) over de wedstrijd van E1 tegen HKV/Ons Eibernest op 19 december van het vorige jaar werd enthousiast bericht over de kansen van E1 op het kampioenschap. De 8 punten uit 4 wedstrijden en het zicht op de koppositie betekenden een geweldige uitgangspositie voor E1 bij hervatting van de zaalcompetitie in 2016. Dat vonden wij. Het KNKV vond wat anders.
Twee weken voor de jaarwisseling lazen we in de Korfpraat dat het KNKV een team had toegevoegd aan de poule van E1. Nou, prima toch, twee wedstrijden meer te spelen, kom maar op. Echter, na de jaarwisseling besloot het KNKV in al zijn wijsheid dat een complete herindeling van de poule een betere oplossing (voor wat?) zou zijn. En dat de heringedeelde poule van 4 teams het beste met een schone lei kon beginnen, dus alle standen weer op nul. Nu geloof ik best dat het KNKV een goede reden moet hebben gehad om tot dit besluit te komen, maar het is wel lastig uitleggen aan kinderen van 9 en 10 jaar dat de eerder gewonnen wedstrijden niet meer meetellen in de strijd om het kampioenschap. Afijn, alea iacta est, zoals Caesar twee millennia geleden riep (“de teerling is geworpen”) en E1 hijst zich in de stijgbeugels om ook in deze minipoule te zegevieren.
De vuurdoop was afgelopen zaterdag tegen Die Haghe E2. E1 had in de eerste “valse” zaalcompetitieperiode al tegen dit team gespeeld en in Den Haag met 3-10 gewonnen. In ons eigen Buitenhof moest dat toch zeker ook gaan lukken? Dat was maar de vraag, want in Den Haag trad E1 in volle sterkte aan, maar afgelopen zaterdag moest Demi helaas vanuit haar bed de verrichtingen van haar team op de app volgen, omdat ze ziek was. Een aderlating voor E1, maar ook een extra motivatie om er vol voor te gaan en de punten binnen te halen, als troost voor het afwezige teamgenootje.
Met Cristina op de bank begonnen Annelin, Julia, David en Thijs vol overtuiging aan de wedstrijd: de klok gaf aan dat er nog 9 minuten en 40 seconden te spelen waren in het eerste 10-minutenblok en de 1-0 prijkte al op het scorebord door een doelpunt van Thijs. Dat beloofde wat. Die Haghe bekwam echter snel van de schrik en deed waarvoor ze naar Delft waren gekomen: goed korfballen. Dat deed Die Haghe met name in de verdediging, die stond in de eerste fase van de wedstrijd als een huis. Los van de snelle openingstreffer had E1 grote moeite om door de verdediging van Die Haghe heen te breken. En daarbij had Die Haghe ook kansjes en in de 4e minuut werd er één verzilverd, 1-1. Zelf vond ik ‘m verdedigd, maar scheids Sabine dacht er anders over. Later in de wedstrijd was er een soortgelijke situatie, maar dan in het voordeel van Excelsior. Dus zal ik het Bien maar vergeven :), niet in de minste plaats omdat ze de wedstrijd verder puik leidde. In het resterende deel van het eerste kwart lieten beide partijen erg leuk korfbal zien, waarbij Thijs en Julia ieder een goede kans kregen om de score te verdubbelen, maar helaas misten. David lukte het wel in de 9e minuut, maar het doelpunt werd terecht afgekeurd, zijnde verdedigd.
In het tweede kwart werd Julia naar de kant gehaald, omdat ze last had van een geknakte vinger. Niks ernstig, maar het deed wel pijn. Nadat Okker het vakkundig had ingetapet, kon ze in de tweede helft de wedstrijd weer hervatten. Maar eerst dus Cristina en de eerdergenoemden in het veld. Cristina had in de 11e minuut bijna een rebounddoelpunt te pakken, maar helaas miste die net de mand. Vlak erna was Annelin dichtbij, maar ook die wilde er niet in. In de 12e minuut stond Thijs vrij met de bal in zijn hand, maar wel op een behoorlijke afstand. Hij legde aan, ik hoorde dat de coaches begonnen aan hun zin “Thijs, dat is te ver!”, Thijs schoot en hoppa!: 2-1. De coaches hebben hun zin niet afgemaakt… :)
Dit was wel een bevrijdend moment, na 11 minuten niet gescoord te hebben. Tot aan dat moment was het niet geheel duidelijk of E1 nou wel of geen overwicht had. Na dat moment denk ik dat E1 als collectief besloot dat ze de bovenliggende partij was. Het spel werd sneller en strakker en de moeite die E1 in eerste instantie had om door de verdediging van Die Haghe heen te breken, werd minder en minder. Een doorloopkans voor Thijs, een korte kans voor David, een kans van afstand voor Annelin… het volgende doelpunt hing minutenlang in de lucht, totdat Cristina er korte metten mee maakte in de 17e minuut: 3-1. De wedstrijd was echter nog lang niet gestreden, dat maakte Die Haghe wel duidelijk in de 19e minuut: 3-2. En ja hoor, daar was ie weer, steeds meer en vaker gaat E1 voor de doorloop en steeds meer en vaker met succes. Op fraaie wijze sloot David de eerste helft af met een doorloop: 4-2.
De E1-verslaggever staat normaliter tijdens de wedstrijd een beetje afgezonderd van de andere ouders en toeschouwers om zo ongestoord alles te kunnen optekenen. Echter, vandaag stond hij binnen gehoorafstand van Linda, hoofd Jeugdzaken. En als hij dan haar hoort uitspreken: “wat een ontzettend leuk spel speelt E1!”, dan moet dat natuurlijk genoteerd worden. Anders zou hij een verslaggever van likmevestje zijn. En de opmerking van Bien in de rust: “jeetje, wat zijn ze vooruit gegaan!”, verdient ook een plekje in de verslaglegging van deze wedstrijd.
Annelin (eruit) en Julia (erin) wisselden bij aanvang van de tweede helft het stuivertje. Het afstandsschot van Thijs in de 22e minuut miste de mand, maar dit maakte hij goed door 20 seconden later wel de mand te vinden: 5-2. In de 24e minuut was er zo’n moment, waarmee E1 zich regelmatig onderscheidt van de tegenstander: de flitsende overname, waarbij elke speler wordt betrokken. David wist op fabuleuze wijze de bal rond de eigen korf te onderscheppen. Zijn actie was voor de andere drie spelers direct het startsein om naar de andere kant te hollen, waarbij wel onderling oogcontact werd gehouden. In 3 seconden belandde de bal via Cristina en Julia bij Thijs, die kon aanleggen voor het schot. Nu miste hij, maar het gaat erom dat de E1-spelers precies weten hoe ze zo’n situatie moeten uitbuiten en elkaar daarin automatisch weten te vinden. Heel erg mooi om te zien.
In de 26e minuut zag Julia als aangever een vrije David staan en hij beloonde haar aangeefbal: 6-2. Zelf miste ze helaas in de 29e minuut de kans die Thijs creëerde door de bal te onderscheppen. In het laatste kwart mocht David vanaf de zijlijn de wedstrijd rustig uitkijken, om Annelin de kans te geven het doelpuntensaldo omhoog te krikken. Dat deed ze met verve, maar eerst was het Thijs die in de 34e minuut een prachtige bovenhandse doorloop maakte: 7-2. Het doelpunt van Annelin in de 38e minuut kwam voort uit een flitsende overname, soortgelijk aan als hierboven beschreven: 8-2. De 8-3 in letterlijk de laatste seconde van de wedstrijd leert E1 dat de wedstrijd pas gestreden is als de zoemer gaat.
De kop is eraf en er zijn goede zaken gedaan. E1 moet deze week de koppositie nog gunnen aan Weidevogels, omdat Weidevogels reeds twee wedstrijden heeft gespeeld en beide heeft gewonnen, met een positief doelsaldo van 8. E1 speelt volgende week opnieuw tegen Die Haghe, dan in Den Haag. Weidevogels speelt niet, dus als E1 die wedstrijd weet te winnen met een verschil van 4 doelpunten of meer, dan pakken ze de koppositie. En dan is een week later, op 30 januari, de eerste échte clash in deze poule. E1 speelt dan op eigen terrein tegen Weidevogels. Maar eerst volgende week maar, want de pijlen van Die Haghe zullen na afgelopen zaterdag een stuk scherper zijn en de boog zal een stuk strakker staan. Niet dat E1 daar enige maling aan heeft :)