Aan het einde van de zaterdagochtend reisden we met 3/5 van het team gezellig naar Scheveningen. Op het tochtige veld van KVS moest de E3 aantreden tegen de E3 van KVS. Dan ben je vooraf toch benieuwd of die nummering nog iets zegt over hoe de 2 partijen aan elkaar gewaagd zijn. Het team was compleet en die zijn de laatste tijd goed op elkaar ingespeeld. Het beloofde zodoende een mooie wedstrijd te worden.
Bij KVS hadden de spelers er echter ook zin in, zodoende waren beide partijen vanaf het begin goed aan elkaar gewaagd. Excelsior leek op het oog (zonder te meten natuurlijk) vaker aan de bal te zijn. Er werden rondom de korf dan ook kansen gecreëerd, maar helaas helaas die werden niet in doelpunten omgezet. KVS hield het hoofd koel en wist na enkele minuten het 1e punt te scoren. Niet veel later volgde uit een mooi afstandsschot de 2-0. Excelsior bleef echter aandringen en zo zagen we nog een paar mooie acties door goed samenspel. Na de eerste korte pauze zakt op een gegeven moment de aandacht een beetje weg bij enkele verdedigers waardoor KVS de stand op 4-0 kan brengen. Heel jammer want hun spel is helemaal niet beter dan dat van Excelsior. Er zijn alleen een paar spelers goed wakker zullen we maar zeggen. Maar daar komt dan toch Lianne die, een vanaf de korf van de tegenstander goed overgespeelde bal via een beheerst schot de stand op 4-1 weet te brengen. Er is nog hoop hoor je de ouders langs de kant denken. En ze blijkt de smaak te pakken te hebben want voor de rust brengt ze door een goede voorzet van een teamgenoot de stand nog op 4-2. We gaan zodoende de rust in met het gevoel dat het allemaal nog goed kan komen. Ze moesten er alleen maar even inkomen denk je dan.
Na de rust weet Excelsior veel kansen te creëren maar wil het scoren de eerste minuten maar niet lukken. Dit geldt gelukkig ook voor KVS tot vlak voor de korte pauze ze de stand op 5-2 weten te brengen. Maar de Excelsior spelers laten hun koppie niet hangen en blijven goed aanvallen en verdedigen. Zo onderschept Pieter regelmatig de bal voor de neus van de tegenstander net als Lianne. Pjotr houdt de verdediging goud dicht waardoor zijn mannetje niet tot scoren komt en Eline die weet de paal steeds beter te vinden. In korte tijd gaat de stand dan ook plots van 5-2 naar 5-4 beide door Eline gescoord. Martin verdedigt goed en weet ook vaak kansen te creëren maar ze willen er vandaag gewoon niet in. Laten we maar zeggen dat het aan de wind op dit open veld te wijten is. KVS blijft echter ook goed spelen en brengt de stand weer op 6-4. Maar de doorlopen van Excelsior blijven komen en daar weet Eline wel raad mee, 6-5. Het zit er nog in zie je ze denken en de tegenstander wordt ook een beetje zenuwachtig. Ze stonden zo mooi voor en ze zullen toch niet gaan verliezen in de laatste minuut. Langs de lijn werd de hoop gevestigd op een mooi gelijkspel, iets wat helemaal verdiende zou zijn. Maar helaas het zat er niet in, het fluitsignaal klinkt bij 6-5.
Maar al met al hebben we een mooie wedstrijd gezien waarbij goed samengespeeld werd en men de moed niet op gaf. Sommige onderschepte ballen kwamen door ondoordacht overspelen weer snel bij de tegenstander terecht. Dat is iets waar we de komende weken maar eens goed op moeten gaan oefenen. Maar tevreden en voldaan werd de terugreis aanvaart. Met het spel wat vandaag getoond is moet een overwinning er toch nog een keer inzitten. Iets waar we volgende week dus weer vol voor gaan zou ik zeggen.
Gerrie Dieteren (vader Pjotr)