Zaterdag stond voor de E5 de wedstrijd van het jaar op het programma. De altijd al beladen stadsderby tegen Fortuna kreeg nog een extra dimensie: beide teams maakten namelijk aanspraak op de titel in de zaalcompetitie. De twee Delftse teams hadden slechts 2 verliespunten opgelopen, Excelsior mocht als favoriet de wedstrijd ingaan vanwege een iets beter doelsaldo: +88 voor Excelsior tegen +84 van Fortuna. Voor wat het waard is natuurlijk…
De spanning was te snijden voor de wedstrijd. Bij de uitwedstrijd waren de emoties nog hoog opgelopen en werd het verlies toen in de ijshal van Fortuna als onrechtvaardig gevoeld. Dit keer zou het anders lopen, er was er niets aan het lot overgelaten: een goede scheidsrechter was ingepland, de spelers werden gecheckt of ze echt bij het team hoorden en er was aan Excelsior zijde zelfs een tweede (mental) coach aangesteld.
Excelsior startte dan ook sterk. Met de in de winter-transferperiode overgekomen Micha in de basis, bleek aan het spel en de kansen duidelijk dat de Excelsiorianen scherp warebn. Bij vlagen werd Fortuna weggespeeld met de snelle omschakeling, de lange bal en goed positiespel. Na 5 minuten resulteerde dat in het eerste doelpunt: Daniel schoot raak. Binnen 3 minuten scoorde Micha daarna 2x en een snelle aanval werd door Lise bekroond: 4-0! De eerste rust moesten onze stadsgenoten dus gebruiken om de psychologische en sportieve tik te verwerken. Dat deden ze goed want in de twee volgende kwarten scoorde alleen Yara nog en maakte Fortuna zijn eerste fortuinlijke punt. Daarbij moet wel gezegd worden dat Excelsior heel veel kansen miste…
Met 5-1 het laatste kwart ingaan, terwijl je hebt laten zien veel beter te spelen. Dat betekent dat er geen vuiltje aan de lucht is. Toch?
Kort na de start kreeg Fortuna een strafworp en werd het 5-2. Drie minuten later (en 6 gemiste kansen van Excelsior verder) scoorde Fortuna opnieuw 5-3. Gelukkig scoorde Lise toen in stijl met een mooie doorloopbal: 6-3 en nog 3 minuten op de klok. Nog steeds niets aan de hand. Toch?
Maar nog geen minuut later stond het 6-4 na een aanval van Fortuna. En Excelsior bleef zelf kans op kans missen. Het zou toch niet?
Nee, gelukkig niet. Toen de ouders al aan het aftellen waren scoorde Fortuna nog wel de 6-5. Maar de uitstekend fluitende scheidsrechter had de zoemer ook gehoord en maakte een einde aan de wedstrijd. Waarna een groot gejuich op het veld te horen was. Kampioenuuuuuuh! Dik verdiend gewonnen, dik verdiend kampioen.
Onze voorzitter kwam Ruben, Justin, Micha, Yara, Lise en Daniel feliciteren. Met een heerlijke zak snoep en een politiek correct mandarijntje daarin verstopt gingen de kids juichend het weekend in.
Opnieuw werd onder leiding van coach Elvira een kampioenschap binnengehaald, het derde in twee jaar. Top gedaan!