Ongeslagen E3 klaar voor nieuw avontuur in de zaal
Op het prachtige gras van ONDO ’s Gravenzande mochten de kampioenen van de E3 andermaal laten zien waarom zij vanaf de eerste speelronde de koppositie in de poule bezetten. ONDO E7 trachtte echter zijn huid duur te verkopen.
In een rommelige openingsfase leek het alsof de Zwart-Witten niet geheel scherp aan de start waren verschenen. De passing was slordig, aanvallen werden niet zorgvuldig uitgespeeld en verdedigend liet de Delftse formatie te makkelijk gaten vallen. De doelpuntenmachine kwam dan ook niet op gang. Nadat de 0-1 wel in het voordeel van de E3 was gevallen, wist ONDO echter nog in het hetzelfde kwart op gelijke hoogte te komen. Bij een magere 1-1 realiseerden de hoofdrolspelers dat er een knop om moest.
Gedurende het tweede kwart ging het spel over en weer; beide teams dwongen enkele kansen af. Mijke nam het team bij de hand en zo kon de E3 uitlopen naar een 1-4 voorsprong. Voor de rust benutte Justin tevens een mooie doorloopbal: 1-5. Ondanks dat het spel nog niet groots was, bleek het verhoogde rendement voldoende om met een comfortabele voorsprong de rust in te gaan.
In de tweede helft stootte ONDO meteen terug met de 2-5. De thuisploeg kon enkele keren vlug uitbreken via de lange bal en aanleggen. ONDO pakte hierbij ook veel afvallende ballen maar wist de kansen niet om te zetten in doelpunten. De aanvalsmachine van Excelsior begon echter soepeler te lopen. Met een vleugje meer geduld en een schepje gretigheid er bovenop wisten Mijke, Justin en Marten de stand naar 3-9 te tillen in het derde kwart.
Nadat ook Björn de korf had gevonden om de 3-10 op het scorebord te toveren, schreeuwde coach Ryan Heemskerk de magische woorden over het veld: “Alleen Femke hoeft nog maar te scoren”. Als door bliksem getroffen trokken de spelers een ongekend portie tempo en discipline open. ONDO wist wat het te wachten stond maar kon de Delftse belegering niet weerstaan. Ondanks dat Femke al de gehele wedstrijd vele vuile meters maakte, werd ze nu moeiteloos gevonden door haar teamgenoten. Binnen no-time kon ze aanleggen voor haar goal: 3-11. Onder luidkeelse aanmoediging van de trouwe supportersschare zette de E3 deze nieuwe koers voort; het team straalde als vanouds. Als kers op de taart scoorden de excellerende Excelsiorianen driemaal. Aan de andere kant was het ook ONDO dat nog een welverdiende goal maakte. Met een afgetekende 4-14 stapte de E3 van het veld af als ongeslagen kampioen.
Zelfs zonder groots te spelen sijpelden de korfbalhoogstandjes bij vlagen door het spel van de kampioenen. Hiermee toonden zij zich klaar voor de volgende uitdaging: een klasse hoger spelen in de zaal. Nog belangrijker dan de prestatie en ontwikkeling vind ik het plezier dat de spelers elke week zowel binnen als buiten het veld tonen. Het is een voorrecht om elke week met zulke enthousiaste toppers op pad te mogen.